Avatar artikel nu online

Weekendschrijverij over Avatar heeft zijn vruchten afgeworpen. Klik hier om het artikel te lezen op Joop.nl. Fijn dat de virtuele lijnen werken en je de deur niet uit hoeft om te publiceren.

Avatar wordt icoon van de tijdgeest

Avatar is een goede film. Ik had er nog niet van gehoord toen ik de tekst van mijn toekomstontwikkelingen schreef, maar nu ik hem gezien heb: hij past naadloos in een aantal 'lentekiemen' die ik schets in het boek. Eigenlijk vormt Avatar een spiegel met The Matrix, uit 1999. Ook daar is sprake van een virtuele wereld, maar dan op een angstaanjagende manier. Alleen de Judas van deel 1 wil terug naar de gemanipuleerde, gecontroleerde wereld van de Matrix, de helden strijden ertegen. The Matrix is dan ook gemaakt op het moment dat alle groei van de jaren negentig begon te ontsporen en de angst toenam. In Avatar is de virtuele wereld uiteindelijk de vredige, pure oplossing, een wereld waarin alles met alles verbonden is. Heel opvallend: in deze film zijn de mensen de slechteriken. Eindelijk eens geen science fiction waarin de aarde verdedigd moet worden tegen aliens. Nee, we walsen als mensheid eerst over ons eigen milieu heen, daarna over dat van de pure Na'vi. En de eerlijke mensen kiezen voor de virtualiteit. Juist dat maakt de film revolutionair: voor het eerst levert iemand bewust zijn realiteit in om als zijn avatar verder te gaan. Dat maakt het de film met het eerste virtividu als held. Kan er nog veel meer over zeggen: de natuur die als netwerk neergezet worden, volledig onderling verbonden in een keten, bijvoorbeeld. Ga er maar een artikeltje over schrijven, dit weekend, denk ik. Inspirerende film, naast goed volksvermaak, op de grens van winter en lente. Er zit een duidelijke moraal in, maar ook een toekomstbeeld, een andere visie. Nu ja, iedereen gaat hem toch wel zien. Mijn aanbeveling heb je op zak.

Hoop en het lenteseizoen

Een mooi dubbelinterview met Roland van der Vorst, schrijver van het boek 'Hoop'. Onze boeken raken elkaar wel ergens. Bij Athenaeum gisteren heb ik 2010 gedoopt tot jaar van de hoop voor alle revolutionairen. Omdat de veranderingsbehoefte toeneemt. Het wordt langzaam lente in de cultuur..

mooi toch?

Mijn boek in Scheltema Holkema Vermeulen. Mooie stapel en ook nog vijf tegen de muur. Nu wel allemaal kopen, dat boek..!

foto's boekpresentatie via omweg

Net een nieuwe site (www.deseizoenenvandetijdgeest.nl) en nu al problemen met het uploaden van foto's. Gelukkig werkt de rest prima. Wil je foto's van de boekpresentatie zien? Klik dan op het kopje van de tekst hierboven en je gaat automatisch naar de fotopresentatie op Flickr.com. Het was lekker druk, het was groots en het was persoonlijk..

Ramses kuste Amsterdam uit winterslaap

Eerbetoon aan Ramses Shaffy, uit het boek:

LENTE IN NEDERLAND: RAMSES KUST AMSTERDAM WAKKER.
“Eerst Shaffy zien en dan leven!” schrijft publicist Nico Scheepmaker, eind 1964. De Volkskrant is even lyrisch: “Shaffy is in één klap over de hele Amsterdamse kleinkunst heen gegaan! [...] Ramses toont zijn talent en laat zien dat er in Nederland meer is dan de truttigheid van Trea Dobs en Willeke Alberti.” Iedere avond vertrekt er een rondvaartboot vanaf het Rokin naar het Mirandapaviljoen in Amsterdam, waar om elf uur ‘s avonds het Shaffy Chantant van start gaat, met Loes Hamel, Liesbeth List en Polo de Haas. Iedereen die iets is komt er langs om een dans, een improvisatie of een lied te doen. Albert Mol vertelt roddelverhalen, Shireen Strooker declameert gedichten van Lorca en ook schrijver Simon Vinkenoog en tekstdichter Drs. P. treden op.
Liesbeth List over de periode van het Shaffy Chantant: “Later zijn we ook het land in gegaan. Iedereen wilde ons zien. Iedereen wilde Shaffy zien, zijn elektriciteit ervaren. Ramses was echt een jonge God die boven alle wetten stond. Hij dronk, vierde feest, had geld en geen geld, vree met iedereen, betaalde geen belasting, leefde op de pof bij die, en iedereen was stapeldol op hem... ja. Hij heeft zo veel mensen bevrijd.” Zanger, biseksueel, acteur in een aantal taboedoorbrekende films, levenskunstenaar die ieder experiment aangrijpt en doorlopend van zich doet spreken door eigenzinnig gedrag: de onstuitbare energie die er van Shaffy uitgaat, kust Amsterdam wakker en maakt hem tot icoon van de lenteperiode tussen 1966 en 1971.