Search This Blog

Thursday, August 12, 2010

Schuldig aan een door hoop gekleurde bril..

Bij presentaties van 'De Seizoenen van de Tijdgeest' wordt de discussie na afloop heftiger, merk ik. Steeds vaker roepen mensen dat ze 'niet kunnen wachten tot het weer lente wordt' en dan kijken ze me hoopvol aan. Toch hou ik me iets meer op de vlakte, de laatste weken. Je kunt de tijdgeest niet dwingen tot een omslag, alles heeft zijn tijd nodig. Maar al te snel kleurt hoop je bril roze. Ik maakte dat zelf mee toen ik een artikel schreef over de kansen op paarsplus in de politiek. Hoewel ik bij de val van het laatste kabinet nog riep dat ze het nog driekwartjaar hadden moeten volhouden, hoopte ik dat de vernieuwers in de politiek toch versneld de leiding zouden nemen. Dat viel tegen. Het kan ook niet! Het is nog steeds winter in de tijdgeest, te veel mensen staan nog met hun rug naar de toekomst en zoeken in het verleden of het sterk ingeperkte heden naar oplossingen om de lente zijn kans te geven. De frustratie van de vernieuwers zal nog iets meer moeten groeien. Vandaar dat het een goed teken is dat mensen zich tijdens mijn presentatie steeds meer gaan verzetten tegen de winterse tijdgeest om zich heen. Maak u maar kwaad, mensen. Want alleen wanneer u zich er zelf hard voor maakt, zal de tijdgeest omslaan. Dat is frustrerend, maar zonder wrijving geen vuur. De toekomst komt in golven en we creëren ze zelf.