wachten op het gibberellazuur

Het is het winterseizoen, niet alleen letterlijk, volgens mijn theorie is het al een winterse tijdgeest sinds 2005. En niet voor niets lees ik dus vandaag al voor de zoveelste keer dat mensen 2007 beoordelen als een 'saai', een 'tussen' of een 'kalm' jaar. De cultuur heeft dormine aangemaakt. Een rustige basis wordt gevormd, totdat over een paar jaar de lente weer doorbreekt. Ter ere van de winter een klein stukje uit mijn inleiding, over de aardappelplant, met zijn dormine en gibberella:
Aardappels, zo verankerd binnen ons Nederlandse eetpatroon, zijn knollen, die, wanneer je ze in warme grond stopt, gewoon weer uitgroeien tot een plant. De aardappelplant vormt die knollen tijdens de zomer. In principe kunnen ze, eenmaal volgroeid, direct weer een nieuwe cyclus ingaan, maar de plant heeft een systeem bedacht om even rust in te bouwen. Een bepaald plantenhormoon, dormine, zorgt er voor dat een nieuwe aardappel tijdens de herfst niet meteen weer begint uit te lopen (het plantje zou dan immers een paar maanden later kunnen doodvriezen), maar wegzakt in een soort winterslaap. Onder invloed van de lente, met zijn hogere temperaturen, zet weer een andere stof (voor de liefhebbers: gibberellazuur) de aardappel aan om uit te lopen en een nieuwe plant te vormen.