Dry or wet coffee?

Portland, vroeg in de ochtend. Zondag hebben Carl en Richard ons heerlijk rondgereden langs een aantal mooie plekken, waaronder het Washington Park, met al zijn rozensoorten. Heel bijzonder, omdat Richard daar een eigen roos geplant heeft, als eerbetoon aan de vrouw die hem bijna vijftien jaar geleden haar hart schonk. Letterlijk dan. Vandaar die sticker over donorschap achter op zijn auto. Na het afscheid op het vliegveld hebben we nu het rijk alleen. Gisteren daarom meteen maar even de stad ingereden, langs de grootste boekhandel van deze kant van Amerika. Ineens waren we drie uur verder en hadden we twintig boeken in ons mandje. Lekker hoor, die Amerikaanse prijzen. Ook al weer een nieuw koffiefenomeen ontdekt: een nieuwe vraag.. "Do you want your capuchino dry or wet?" Ik heb voor dry gekozen. Die was lekker, trouwens, maar dat zal de wet-variant ook wel geweest zijn.*
Straks worden wij op onze beurt weer opgehaald door Sid, die ons naar het vliegveld zal brengen, voor ons weekje San Francisco. Ook daar zit weer een huizenruil achter, we zijn benieuwd. Sid heeft ons gevraagd of we niet naar zijn strandhuis bij de kust van Oregon willen, en dat klinkt erg aanlokkelijk. Dus wie weet wat we nog allemaal gaan zien van de natuur hier.

*A dry cappuccino has more foam, a wet cappuccino has less. There's a fine line between a very wet cappuccino and an extra-foam latte.