Search This Blog

Saturday, June 30, 2007

voetbalpraatje

Las het boek van de geweldige tv-serie Andere Tijden. Stond ook een stuk in over voetbal. Korte samenvatting.

In 1974 is het een nieuw fenomeen, beschrijft het boek Andere Tijden de eerste oranjegekte. Nog tot aan het begin van het Wereldkampioenschap voetbal in Duitsland zijn er weinig mensen die de verrichtingen van Oranje iets kan schelen. Nederland speelt voor het toernooi een oefenwedstrijd tegen Argentinië en Arie Haan spreekt zijn verbazing uit op televisie: ‘Als ik zeg tegen mensen: “Zaterdag is de wedstrijd tegen Argentinië”, dan weet niemand waar ik het over heb.’

Het is voor het eerst sinds 1938 dat Nederland meedoet aan de eindronde en de verwachtingen zijn laag, ondanks wat recente Ajax en Feyenoord successen.’Maar het curieuze voetbal dat Nederland speelt, onder leiding van trainer Rinus Michels en aanvoerder Johan Cruijff, is op dit niveau niet eerder vertoond. Totaalvoetbal, waarbij de aanvallers meeverdedigen en de verdedigers ineens in de voorhoede kunnen opduiken, om daarmee een zo groot mogelijke verwarring te stichten bij de tegenstander. Siegfried Drach, een Duitse sportjournalist, verbaast zich over het gemak waarmee de Nederlanders lijken te spelen. ‘Ook bij de training. Dan werd er wel een spelvorm geoefend, maar vervolgens werd er gelachen en dan lag de training weer vijf minuten stil. Of ze gingen schoten op doel oefenen, maar dan ineens gingen ze wedden hoe vaak Willem van Hanegem op de paal kon schieten. Drach ziet ook een parallel met de speelse tijdgeest. “Ik denk dat het één niet zonder het ander kan; het voetbal is ook een spiegel van de samenleving.’

Het Nederlands elftal vertaalde het gevoel van de ‘zomer’tijdgeest in zijn speelwijze en kwam er ver mee. De Hollanders onderscheiden zich niet alleen door hun spel, ook het uiterlijk was expressief en los. “Het mooie aan Oranje was de onverschilligheid. Spelers liepen erbij met lang haar en ongeschoren koppen, shirt uit de broek, met een houding van: ‘Wie maakt ons wat?’ Vrijheid, blijheid, expressie.
Na de eerste wedstrijd begint de koorts langzamerhand op te lopen en na de eerste ronde liggen mensen in de rij om kaartjes te kopen en komen de nu zo bekende oranje parafranalia in de winkel, waaronder door Henny Cruijff, broer van Johan, ontworpen lang uitgevallen maar nauw sluitende voetbalshirts die ook als minirok te dragen zijn. Nederland heeft wel zin in een expressief feestje en het Nederlands elftal geeft niet alleen een mooi alibi, maar ook een aansprekend voorbeeld. En van dat oranje zijn we niet meer afgekomen

No comments: